- stebeilinti
- stebeĩlinti, -ina, -ino žr. stebeilyti 1. | refl. Brž.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
įstebeilinti — įstebeĩlinti žr. įstebeilyti: 1. refl. Kt, Vlkv, Plv Kai jau į ką įsistebeĩlina, tai ir neatitrauks akių Vrb. Įsistebeĩlino kaip driežas į rupkės skūrą Šk. 2. Vos įstebeilinau per tokią tolybę Snt. 3. žr. įstebeilyti 4: Jos akys buvo… … Dictionary of the Lithuanian Language